CAS 77591-33-4 Thymosin Beta 4 TB4 Peptide Acetaat Wit poeder voor wondgenezing

Wat is dat?Thymosin Beta 4 Acetaat?
TB-500 is een synthetische vorm van Thymopeptide beta-4 (TB4), een endogeen menselijk polypeptide dat bestaat uit 43 aminozuren die in vrijwel alle cellen van het menselijk lichaam voorkomen.met name bloedplaatjes en leukocyten.TB4 werd in 1981 voor het eerst geïsoleerd uit een extract van rundendymus door Low en Goldstein.
 
 
De synthetische versie, TB-500, is niet goedgekeurd voor menselijk gebruik en is alleen beschikbaar als een onderzoekschemische stof.TB-500 is gebruikt als een paardenstimulerend middel en is voortdurend verboden omdat het een oneerlijk voordeel biedt in het kader van paardenraces..
 
thymosine-beta-4 en derivaten daarvan, met inbegrip van TB-500, are also prohibited by the World Anti-Doping Agency (WADA) and are therefore prohibited for use by competitive athletes subject to the World Anti-Doping Code and similar national and regional regulatory authorities.
 
 
Niettemin wordt TB-500 actief bestudeerd op zijn mogelijke effecten op celmigratie en weefselreparatie, neovascularisatie, stamcelrijping, overleving van verschillende celtypen,en ontstekingsremmende effecten.
 
 
TB-500 en thymosine beta-4 hebben een lage orale biologische beschikbaarheid en worden daarom alleen via injectie toegediend in een experimentele omgeving.
Echter, een natuurlijk fragment van Thymopeptide beta-4, N-acetylserinyl-aspartyl-lysinyl-proline (Ac-SDKP), is een oraal actief peptide waarvan wordt aangenomen dat het vergelijkbare antifibrotica, ontstekingsremmende,en angiogene eigenschappen, evenals effecten op wondgenezing, celmigratie en overleving.
 
 
Het is onderzocht als remmer van de hematopoietische stamcelproliferatie en als chemoprotectief middel.Onderzoekers zullen misschien ontdekken dat innovatieve TB-500-capsuleformules voor weefselherstel en -herstel TB-500-fragmenten bevatten.
 
 
Wat doet dat?Thymosin Beta 4 Acetaat - Jawel.
Het werkingsmechanisme van TB-500 wordt nog steeds bestudeerd, maar wetenschappers hebben enig inzicht gekregen in hoe de natuurlijke tegenhanger, thymosine-beta-4, werkt.
 
 
Thymosine beta-4 lijkt een actinbindend eiwit te zijn dat de polymerisatie van bolvormige actin (G-actine) in filamentvormige actin (F-actine) remt.leidt tot een verhoogde regulering van de G-actine niveaus.
 
 
Actine is een belangrijk onderdeel van het cellulaire cytoskelet, die structurele ondersteuning biedt aan de cel en deelneemt aan een verscheidenheid aan cellulaire processen, waaronder celmobiliteit.Thymosine beta-4 lijkt zich voornamelijk (maar niet uitsluitend) te binden aan actine via zijn centrale actienbindend domein (aa 17-23)., ook wel bekend als Ac-LKKTETQ.
 
 
Blocage van de F-actine-polymerisatie door thymosine bèta-4 verandert het cytoskelet van de cel, waardoor het vermogen van de cel om te bewegen en van vorm te veranderen wordt beïnvloed.Dit proces heeft gevolgen voor een verscheidenheid aan fysiologische en pathologische processen die van cruciaal belang zijn voor de beweging van cellen, zoals wondgenezing, weefselregeneratie en kankermetastase.
 
 
Bovendien wordt thymosine-beta-4 aangetroffen in extracellulair (buiten de cel) plasma of wondvloeistof.Studies met vasculaire cellen suggereren dat extracellulaire thymosine-beta4-toepassing ook processen zoals celmobiliteit en angiogenese kan reguleren.Het is gebleken dat thymosine bèta-4 extracellulair kan werken door te communiceren met ATP-synthase, een cellulair enzym dat betrokken is bij de productie van cellulaire energie, dat zich op het celoppervlak bevindt.
Extracellulaire thymopeptide beta-4 kan ook op plaatsen van ontsteking worden geoxideerd tot thymopeptide beta-4 sulfoxide, waarvan wordt aangenomen dat het krachtige ontstekingsremmende eigenschappen heeft.
 
 
Thymopeptide bèta-4 kan ook ontstekingen verminderen door de expressie van microRNA-146a (miR-146a) te verhogen.waarvan wordt aangenomen dat het de expressie van twee pro-inflammatoire cytokines vermindert, bekend als L-1-receptor-geassocieerde kinase 1 (IRAK1) en tumornecrosefactor-receptor-gerelateerde factor 6 (TRAF6).